(Bijna) alles kan en mag op úw uitvaartdag!


Steeds meer komt het bespreken van een afscheid uit de taboesferen en willen meer en meer mensen een soort van grote lijn uitstippelen voor later….

althans dat zijn de eerste voorzichtige redenen waarmee ze een afspraak maken met mij om eens de polismap door te worstelen en eens te kijken wat er zoal speelt op de uitvaartmarkt. Meer en meer slaan mensen de laatste ervaringen die ze meemaken bij een uitvaart op en bespreken ze vooral met elkaar wat ze er mooi aan vonden of wat juist niet en hoe ze dat zelf anders zouden doen. Zo ontstaan automatisch ideale uitvaarten per individu. Toen ik dan ook op onze uitvaartbeurs van 3 april jongstleden aan de bezoekers vroeg hoe ze hier kwamen en wat de beweegredenen waren, kwamen vooral de vernieuwende zaken naar voren waar men niet van op de hoogte was. Afspraken werden gemaakt en bijzonder leuke ontmoetingen en gesprekken volgden later. Zo ook met iemand die zijn laatste fase in was gegaan en zijn levenseinde gepland had. Het hoofd wilde absoluut nog doorgaan, maar zijn lijf was “op”. En tijdens het gesprek was er die “klik”, dat o, zo belangrijke moment waarop het lijkt alsof je elkaar al langer kent en wat het vertrouwen geeft aan de toekomstig overledene om echt iets van zichzelf te laten zien. Een prachtige wisselwerking en brainstormsessie ontstaat over hoeveel en wat van zijn persoonlijkheid we in het afscheid kunnen verwerken. In dit geval alles, zijn wensen waren zo eenvoudig en toch zou zijn afscheid uniek worden….Ik had hem voorgesteld zijn afsluitende dankwoorden op te nemen en echt als laatste te laten beluisteren in de zaal. Dat ene moment waarop iedereen die aanwezig was, ZIJN stem met een mooie boodschap nog een keer zou horen…. En wat was dat dan ook een bijzonder moment, zo’n moment waarvan je weet wat er komt en toch…. die het kippenvel huizenhoog doet rijzen, omdat ook ik een van die personen ben die hem in gedachten nog voor zich ziet zitten, met die glimlach op zijn lippen, omdat hij de gedachten aan dit moment ook zo beeldend voor zich zag. En ik nam nog een keer afscheid…..